Φανή Καρατζά / Living in the Metaverse
Τελειόφοιτη του μεταπτυχιακού προγράμματος ΜΑ Photography & Visual Language (MAFA) εκθέτει το έργο που φιλοτέχνησε στα πλαίσια της Διπλωματικής του στην εικαστική Έκθεση Open Doors V.
Λίγα λόγια για την Φανή
Η Φανή Καρατζά ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη του MA in Photography and Visual Language. Είναι επαγγελματίας φωτογράφος και διατηρεί το δικό της studio στο Παλαιό Φάληρο, μέσω του οποίο δραστηριοποιείται στους περισσότερους κλάδους της εμπορικής και καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Εκτός από τη φωτογραφία, οι σπουδές της περιλαμβάνουν πεδία όπως η επιχειρηματικότητα και οι παραϊατρικές επιστήμες.
ARTIST STATEMENT
Living in the Metaverse (Artist Statement) Ας φανταστούμε όλα τα μέρη που θα θέλαμε να επισκεφτούμε, όλες τις εμπειρίες που θα θέλαμε να γευτούμε ή τους ανθρώπους που θα θέλαμε να συναντήσουμε αλλά είναι μακριά. Πώς θα μας φαινότανε αν κάποιος μας έλεγε ότι στον επόμενο τόνο της τεχνολογίας όλα αυτά θα είναι εφικτά χωρίς καν να φύγουμε από το σπίτι μας; Και κάπως έτσι υποδεχόμαστε το Metaverse μέρος του οποίου είναι το AI, το VR και το AR .
Στη διάρκεια αυτού του project ήρθα αντιμέτωπη με όλες τις πιθανές αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω από αυτά τα δύο εργαλεία – ναι, εργαλεία είναι. Τίποτα δεν είναι καλό ή κακό. Εμείς και ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε να παρατηρήσουμε ή να χρησιμοποιούμε κάτι, είμαστε εκείνοι που μεταφράζουμε το οτιδήποτε σε θετικό ή αρνητικό. Για τους σκοπούς του συγκεκριμένου project, επιλέγω να εστιάσω στα πλεονεκτήματα του Metaverse· για τις ευκαιρίες που θα δημιουργήσει, για τους ανθρώπους που θα ενώσει, για τη διέξοδο που έχει να προσφέρει σε όσους τη χρειάζονται. Μέσω αυτού του project μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα το A.I. και τις ατελείωτες δυνατότητές του.
Ανέφερα όμως ότι είναι απλά ένα εργαλείο, και έτσι ακριβώς το χρησιμοποίησα. Ο λόγος που επέλεξα να φτιάξω μακέτες από δωμάτια που δεν υπάρχουν είναι για να σχολιάσω κάτι ανυπολόγιστα μεγάλο. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να εγείρω ένα φαινομενολογικό πρόβλημα σχετικά με το πόσο εύκολα ένας καλλιτέχνης μπορεί να σμικρύνει μία πραγματικότητα. Μου αρέσει η ιδέα ότι προκειμένου να μιλήσω για ένα χώρο που δεν υπάρχει, και δε θα υπάρξει ποτέ, φωτογράφησα ένα δωμάτιο που πάλι δεν υπάρχει (μακέτα). Δεν το έχει δει κανείς. Δεν έμεινε κανείς σε αυτό. Δεν το έχτισε κάποιος κάποτε. Δεν είναι παλιό η καινούριο. Είναι ανύπαρκτο· είναι ιδέα ή ακόμα και όνειρο.
Χρησιμοποίησα την ελευθερία που μου δίνει ο συνδυασμός διαφορετικών πρακτικών στην εννοιολογική τέχνη όπως το installation, η γλυπτική, η φωτογραφία και η ψηφιακή επεξεργασία, προκειμένου να δημιουργήσω εικόνες για το πώς φαντάζομαι ότι θα μοιάζει μεταφορικά ένας κόσμο μη υπαρκτός στις μέχρι τώρα γνωστές τρεις διαστάσεις, μέσα στον οποίο θα συνυπάρχουν και θα αλληλοεπιδρούν έννοιες όπως «χώρος», «μέγεθος» και «όρια» με έναν σουρεαλιστικό τρόπο. Στόχος μου ήταν να απαθανατίσω τη ρευστότητα της έννοιας του χώρου με την έλευση του Metaverse. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των εικόνων αποτελεί η εισβολή της φύσης εντός των δωματίων, σε μια οπτική μεταφορά της διάλυσης των φυσικών ορίων του χώρου και της κατάρριψης των περιορισμών των εμπειριών που μπορούμε να βιώσουμε εντός ενός δωματίου μέσω AR και VR, με παράλληλο στόχο τον προβληματισμό του θεατή αναφορικά με τη μεταβολή της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, όπως τη βιώσαμε στις καραντίνες και όπως ενδεχομένως να αποτελέσει τη νέα πραγματικότητα, με την έλευση του Metaverse.
SOCIAL MEDIA
